Scharrelvarkens en Scharrelkippen

De ergste mensen die wij hier ontvangen zijn leuke pappa’s. De vaders die met hun kleine kindertjes, een leerzaam en vooral vormend bezoekje brengen aan ‘dat boertje met die leuke varkentjes’. Die pappa’s, die met een hoog kinderstemmetje, permanent in verkleinwoordjes, die verwende drol vertellen dat die lieve diertjes, lieve varkentjes zijn. Die met hun piepstemmetje het kleine wurm vertellen dat het varkentje met zijn neus in de grond woelt. ‘Je mag de varkentjes niet aaien hoor’ piept hij, ‘want varkentjes kunnen bijten, zegt boer Jaap’. Ik heb gelijk spijt dat ik dat heb verteld.

Zo’n pappa is vaak, tot ergerniswekkende onbeschoftheid, niet in staat om naar mijn verhaal te luisteren of een zinnige vraag te stellen. Zijn kind is het enige dat telt. Daar is dus geen eer te behalen. Maar… bij het kind meestal juist wel.

Ik richt mij dus tot het kind en negeer pappa. Ik vertel het kind over onze varkens en laat zien wat ze te vreten krijgen. Ik behandel zo’n kind, zoals ikzelf als kind behandeld wilde worden. Serieus en vriendelijk. En dat doe ik.

Maar mijn echte ergernis over het gedrag van pappa wordt gestreeld, als het kind zelf ook vragen gaat stellen. Daar heb ik hem. Ongetwijfeld komt de vraag over de slacht, in welke vorm dan ook. Dit is mijn moment.

Ik vertel het kind, met mijn normale stem, met soms een héél klein beetje drama, het hele slachtproces, tot in het kleinste detail. Het kind kijkt mij dan met grote ogen aan en je ziet dat ie het heel interessant vindt. Je merkt dat ook, omdat ze vaak een goede vraag stellen over een detail dat ze nog niet goed snappen.

Pappa zie je daar heel ongemakkelijk bij staan. Je ziet dat hij zich inhoudt om niet de oortjes van zijn kind met zijn vaderlijke handen te beschermen tegen al dit vreselijks. Aan zijn vaak rood aangelopen gezicht weet je dat hij een pedagogisch trauma staat te verwerken.

Daar moet ik hem hebben. Binnen een paar minuten zit hij, het kind veilig vastgebonden in een veel te duur kinderzitje, in hun Volvo, de veilige gezinsauto. Fijn dat ze niet langer bleven om nog wat te kopen. Jammer van mijn tijd. Maar, misschien heeft het kind er nog iets van geleerd. Pappa waarschijnlijk ook. Want de reden dat mensen hier zomaar mogen komen is, om iets te leren over varkens.